woensdag 6 juni 2012

Paarse gordijnen

Er zijn te veel geluiden om me heen in de ziekenhuiskamer. Het geluid van de televisie die door de koptelefoon van mijn buurvrouw schalt. De buurman die op de gang te hard en te snel praat met de verpleegkundige en de hele tijd moet lachen om zijn eigen grapjes. Ik versta er niets van. Niet van de gesprekken, niet van de televisie. Ik kan niet focussen.
Iemand vertelde me ooit dat om je af te sluiten je je een paars gordijn moet visualiseren dat je om je heen dicht trekt. Ik weet niet meer wie het me vertelde, ook niet meer waarom het een paars gordijn moet zijn; dat ligt voor een groot deel aan de morfine – ik vergeet de hele tijd van alles. Halverwege de zin ben ik het onderwerp al kwijt, en weet ik al niet meer wat ik...

Vanochtend vroeg moest ik me melden voor opname. Zwaaiend op mijn benen van de honger – want ik moest nuchter zijn voor de echo die ze gingen maken van mijn bovenbuik – maakte ik kennis met mijn tijdelijke kamergenoot.
Wat een genot om Klaas mee te hebben, die de honeurs waarneemt en een gesprekje voert namens ons. Ik had mijn paarse gordijntje al dichtgetrokken. Geen zin om te praten of te vertellen over mijn eigen lot, maar ook geen zin om het levensverhaal van iemand anders in verkorte versie in sneltreinvaart te horen te krijgen.
De buurvrouw wilde het gordijn tussen onze bedden dicht voor wat privacy, voor mij was dat rustiger zei ze. Ik stemde in, vooral omdat ik vermoedde dat ze eigenlijk zelf behoefte had aan privacy. Klaas schoof het gele gordijn half dicht, maar noch het gele, noch het paarse gordijn konden de intieme geluiden helemaal buitensluiten. Snuiven, gorgelen, kreunen, scheten laten. Dat vind ik binnen familiekring – zij het met mate – al op de grens van acceptabel, maar van wildvreemden vind ik het onverdragelijk.

Ik wil thuis zijn. Thuis ziek zijn. Thuis ongeneerd kunnen kreunen, rochelen, scheten laten, hoesten en wanhopig huilen. Thuis, waar je geen paarse gordijnen nodig hebt. Thuis.



7 opmerkingen:

  1. Kan mij er alles bij voorstellen. Heb ervaring met opnames en het gebrek aan privacy. Ik heb dan ook geen zin om te praten of te luisteren naar andermans verhaal....
    Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bibian,

    ik lees altijd je berichten zonder een reactie achter te laten, vind het moeilijk de juiste woorden te vinden. Ik wil je laten weten dat ik regelmatig aan je denk ook al ken ik je niet. Veel sterkte en ik hoop met heel m'n hart dat je gauw weer in het midden van je gezin mag zijn.

    Groet, Elske

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hopelijk ben je gauw weer thuis, in je eigen warme nest. Zo'n ziekenhuisopname is soms een noodzakelijk kwaad maar dan wel het liefst zo kort mogelijk van duur.
    Hang in there!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik hoop toch zo voor je dat je snel weer thuis bent, Bibian. Dat je dit op kunt schrijven vind ik een megaprestatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ziekenhuizen zijn plekken waar je niet wilt zijn. Probeer zo snel mogelijk naar huis te kunnen, alles beter dan dit. Veel sterkte en goede uitslagen gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gadsamme, je ligt in het ziekenhuis!! Sterkte en ik hoop dat je snel meer duidelijkheid hebt en kan je snel weer naar huis!! Hou vol!! Net als vele mensen denk ik aan je!! Echt iedere dag!! Ik wil je bedanken dat je wilt laten weten hoe het met je gaat. Sinds ik op je blog ben beland, moet ik aan je denken!! Aan jou, je gezin!! Baal ik zo voor jou als het niet goed gaat en ben ik megablij als het wel goed gaat!! Ik wens je gewoon het allerbeste toe. Was er maar een wondermiddel!! Liefs van iemand die je een ongelofelijke kanjer vindt!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. In de mallemolen van het ziek zijn, ondanks al je positiviteit soms het gewoon niet meer zien zitten. Maar hou vol Bibian hoe vreselijk moeilijk en uitzichtloos het soms ook lijkt. Hierna komen er ook weer goede dagen. Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe en een hele grote dosis geluk. En snuif, gorgel, kreun en laat maar ongegeneerd scheten als het opluchting geeft,wat kan jou het schelen wat een ander daar van denkt.
    RESPECT!

    BeantwoordenVerwijderen