maandag 14 november 2011

De uitslag

Mensen zeggen steeds maar dat ze me zo moedig en dapper vinden. Eerlijk gezegd ben ik helemaal niet moedig of dapper: als we naar bed gaan ben ik als de dood dat Klaas in slaap valt voor ik in slaap ben gevallen en dat ik dan alleen wakker in het donker moet liggen. Het is alsof ik naar een enge film moet kijken en er niemand is om mijn hand vast te houden, en ik de film niet kan stopzetten.
Ik por Klaas in zijn zij – 'Je slaapt al hè? Ik wil nog iets zeggen, word nog eens wakker' – maar bij hem hebben de slaappillen overduidelijk een beter effect dan bij mij. Hij slaapt. En ik nog niet. Paniek komt als een grote golf over ons bed aangerold.

Ik ben echt geen ochtendmens, maar om half zes schrik ik wakker en dat was het dan voor de nacht. Klaas slaapt nog. Even bij alle kindjes kijken dan, of ze nog lekker toegedekt liggen. Gelukkig: Swip is wakker en hij vindt het wel gezellig als ik even bij hem kom liggen kletsen.
We doezelen nog een beetje, en dan kan de dag echt beginnen.
Mijn gedachten en gemoed schieten alle kanten op. Ik voel me niet ziek, alleen vreselijk aangeslagen en doodmoe. Ik zie er niet ziek uit, maar heb opeens een zorgwekkend labeltje opgeplakt gekregen.
En dromen over de toekomst heeft opeens iets pathetisch.

Op het programma van vandaag:
1. langs de huisarts voor sterkere slaappillen
2. meer waterproof mascara kopen
3. informatie op internet zoeken over alvleesklierkanker
4. plannen maken voor filmpjes voor kindertjes

Slaappillen zijn binnen, mascara moet nog, en dat is wel nodig want anders zie ik er met uitgelopen ogen van het huilen als een verlepte gothic uit.
Informatie, grote griebels, ik krijg buikpijn van alles wat ik vind. Jonge vrouw die binnen vier maanden overleden is. Pijn die te verwachten is en hoe te bestrijden (en in welke mate).
Ik vond een vereniging voor alvleesklierpatiënten. Wel, dat ben ik nu, dus, kom aan, ik heb me aangemeld als lid. Ik hoop nog jaren contributie te mogen betalen. Ik ben benieuwd of je een welkomstgeschenk krijgt. Een sleutelhanger met een pancreas, of een boekje met '100 dagjes uit: van sint pancreas tot de eilandjes van Langerhans'. En geloof het of niet, ze hebben een tijdschrift: Pancreatief. Ugh! Ik zei het al eerder: ik haat dit soort woord'grapjes'. Tijd voor vers bloed in de redactie!
Voor specifiekere info moeten we eerst op de uitslag van het biopt wachten, dan kunnen we gerichter gaan zoeken en navragen bij wie we moeten zijn. (Feitelijk moet ik natuurlijk schrijven 'bij wie ik moet zijn' maar het is minder eng als ik doe alsof WIJ daar heen moeten).We twijfelen over alles.

Punt 4, de filmpjes voor de kinderen en Klaas: woensdag eerste afspraak om te beginnen met filmen. Misschien een voorgelezen brief, wat dagelijkse dingetjes filmen,  misschien iets zingen? Zal ik de kinderen adviezen meegeven, of vooral herinneringen? Aah, wat akelig om daar aan te denken terwijl Lulu nu gezellig naast me zit te tekenen voor Sinterklaas.

De telefoon gaat. De uitslag is er. Het is adenocarcinoom. De minst favoriete optie uit ons lijstje. Er worden nog kleuringen gedaan voor specificaties die me nu even zijn ontschoten. Valentijn komt woedend binnen tijdens dit gesprek, omdat Lulu niet heeft doorgetrokken. We kunnen morgen om 16:00 langskomen voor een gesprek over behandelingen. Hoe vaak kan een hart breken?

13 opmerkingen:

  1. Ach lieve Bibian, weer een klap, weet even niet wat ik moet zeggen. Denk ontzettend veel aan je, zou willen dat ik je beter kon denken. Hele dikke knuffel. Ilse

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk ook aan je en huil met je mee. Wat had ik gehoopt op een andere kanker uit het rijtje... :-(
    Toch blijf ik je heel, heel dapper vinden. En ik weet dat je gaat vechten, gaat vechten voor je leven. x

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik weet even niet wat ik moet zeggen bibian, we denken veel aan jullie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dear "friend by exchange" (let me smile a little bit for the lucky we had to meet you in our home-exchange)
    our hearts too are with your.
    A hug!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. O Bas, wat is dit ongelooflijk klote. Wat is dit verschrikkelijk voor jullie. En wat zijn jullie toch een prachtige, sterke mensen met elkaar. Onze gedachten en gevoelens zijn de hele dag bij jullie. Liefs, Ap

    BeantwoordenVerwijderen
  6. O Bibian, wat erg. Meer weet ik niet te zeggen, heel veel liefs, Martha

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bibian, Klaas: Marleen en ik leven met juliie mee. Leven met je mee.. Mag dat ook meelijden zijn? Je situatie verwoordt je zo krachtig, tastbaar en met een gevoel van verlies: je radeloosheid wordt tastbaar. Ik moet om je, om jullie huilen. Weet dat je niet alleen bent. Richard Jorna

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve Bibian, wat schrijf je mooi, en wat komt dit nieuws hard aan. Kut, kut, kut. Ik denk heel veel aan je. Dikke knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. ...hier zijn echt geen woorden voor...

    xxx Cécile

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve Bibian wat een verschrikkelijk en ongrijpbaar verhaal... Ben er akelig van. Ik wens je alle liefde en krachten toe die je maar kunnen bijstaan.
    xx Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve Bibian,
    Wij zijn spakeloos,denken veel aan jullie.
    Kus Sander, Micha, Spencer en Uma

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi Bibian,
    Wow heftig hoor wat ik allemaal lees. :(
    Ik hoop dat die chemo wat gaat doen.
    Een port-a-cat kan goed werken, bij mij deed het dat wel, veel beter dan steeds een infuus en minder pijnlijk. Maar mijn chemo was anders.
    Nou heel veel sterkte meid, zet hem op. Knufff van Sonja

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Bibian, ik heb je nvorige week 'leren kennen' via het Jan- magazine. Lees net dit blog van je en moet denken aan een quote die ik een jaar geleden ofzo in een (verder niet interessante) film hoorde. Raakte me,en jouw woorden raken me ook.

    "You are so brave".
    " I'm not at all brave, I'm scared all the time".
    "It's not brave when you are not scared"

    Dapper bestaat niet zonder angst. Dapper zijn en angst gaan hand in hand.

    Ik stuur je liefs, Pip

    BeantwoordenVerwijderen