woensdag 23 mei 2012

Kado

Kanker is een kado.
Dat stond op een poster in een Amerikaanse tv-serie. Het stond er niet in het Nederlands natuurlijk, maar er stond ‘Cancer is a gift’. De poster hing in een lokaal waar een praatgroep voor mensen met kanker in een kring bij elkaar zat.
Kanker is een kado.
De mensen van de praatgroep hadden zichzelf en elkaar wijsgemaakt dat kanker iets goeds was dat ze was overkomen. Want hierdoor hadden ze mooie inzichten in het leven gekregen.  Dat kan ik bevestigen. Prioriteiten in het leven worden glashelder, en het groen van ontluikende blaadjes lijkt nu nog groener en frisser.  Als je kanker hebt en weet dat je vermoedelijk binnenkort dood gaat – en ik zeg met nadruk vermoedelijk – komen alle indrukken intens en in hun puurste vorm binnen.
Kanker maakt dat je geniet van het leven – zo lang het nog duurt – dat je onbevangener houdt van mensen waar je al van hield, en dat je iedere dag als een geschenk beschouwt. Dat is waar.

Ik heb nog nooit zoveel kado’s uitgepakt als het afgelopen halfjaar.
Glanzend papier van boeken gescheurd, bloemetjespapier van kristallen engeltjes getrokken, strikken van juwelendoosjes met klavertjevier-ketting of oorbellen afgehaald. Ontroerd wikkels van chocoladerepen en –bonbondoosjes  geschoven, lachend het transparante folie van badschuim  of zeepjes gehaald  en cd’s uit knisperend kadopapier gehaald.
Het voelt bijna alsof ik al een halfjaar non-stop jarig ben. Een feest van onbevangen liefde, vrolijke slingers, kado’s en genieten geblazen. De chemo, bijwerkingen, paniekaanvallen, ziekenhuisbezoeken, pijn, pijnstillers, verdriet, woede, huilbuien, doodsangst en andere ellende even buiten beschouwing gelaten.

Kanker is een kado.
Ik weet niet van wie dit prachtige kankerkado afkomstig is, maar als diegene het bonnetje nog heeft...





10 opmerkingen:

  1. Raak.
    Ik volg je blog al een tijdje, vol bewondering en verwondering over hoe jij de dingen kunt beschrijven. Diep respect heb ik voor je, en ik wil dus van mijn anonieme gluurders-bestaan af om je een hart onder de riem te steken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geen kado, welke idioot heeft dat verzonnen. Vast een Amerikaan ;-) Kanker is een verkeerd lot uit een foute loterij waarvan je niet wist dat je -gratis- mee mocht spelen.
    Net slecht nieuws gehoord van een geliefde collega, ook nog jong, alvleesklierkanker met metastasen. Ik dacht, heel even, 'is het een virus of zo'. Een andere collega zei: 'gelukkig is het een mooi voorjaar'. En ik dacht weer: 'maar als het waarschijnlijk je laatste voorjaar is, hoe mooi is dat dan'.
    En ik bedacht ook weer hoeveel bewondering ik heb voor jou, dat je nog blogjes kan schrijven, zo mooi.
    Je hebt alle kado'tjes meer dan verdiend, maar dat ene 'kado' dus niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bibian, je woorden zijn treffend. Ik bewonder de kracht waarmee je leeft en schrijft. Ervaar het op een bepaalde manier zingevend en inspirerend. Voor wat het waard is: dank.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Van mij krijg je dus geen kadootje wanneer/indien (deze condities louter en alleen omdat ik ver weg woon!) ik je weer eens tegen kom. Alleen maar een 'hug'!
    (Ook iets Amerikaans, en ik weet nog steeds niet wat een perfekte vertaling is... 'Knuffel'? 'Omhelzing'?)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, dat zeg je goed, Bibian. Niets aan toe te voegen.
    Verder hoop ik dat het leven nog veel écht fijne cadeautjes voor je in petto heeft!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja, je hebt gelijk. Het is dubbel, iedereen die zo lief doet en de harde werkelijkheid er achter. Maar dat extra genieten van de dingen, ja dat is een kado, of het nu door je ziekte krijgt of door iets anders. Je ziekte zelf is iets wat je in je mik geschoven krijgt zonder dat je er om hebt gevraagd en natuurlijk ben je daar niet blij mee. Het is meer een kwestie dat alle dingen een schaduw en een zonzijde kennen. Jij ziet heel veel zon en dat is ook iets wat je als positief achterlaat, mocht je er niet meer zijn. Maar zonder tegenbericht ben je er gewoon nog.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Bibian,

    Ik volg sinds kort je blog. Ik heb echt met bewondering gezien hoe jij je ziekte draagt.
    Ik wil je sterkte wensen en je zeggen dat je ze moet doorgaan. Geniet van het leven wat je nog hebt en als ik het bonnetje van je kankerkado had, had ik het natuurlijk dubbel en dwars aan je gegeven. Ik vind dat je erg positief bent, ik weet niet wat ik zou doen als ik in jouw schoenen stond.
    Grote waardering nogmaals. Hoop dat je nog een lange tijd mag genieten van je gezin en vrienden en familie om je heen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja, het is een kado als je kan zeggen: Het is nu negen jaar geleden!(wat mezelf betreft). Dan is dat het superkado (zo ervaar ik het tenminste wel, ieder dag!!). Maar dat is nu net het grillige van kanker. Het is links of rechts, geen middenweg!! Ik bewonder je, ik wens je sterkte, ik wens je tijd van leven, ik wens je gewoon alle goeds!! liefs!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. even in het engels: although there is no doubt some truth to the idea that suffering can lead to bright moments of illumination and gratitude, the overwhelming feeling i get from these kinds of US THINK POSITIVE movements/gestures is this: the education and medical systems suck and so 'we' have to invent feel good ways to survive because everything else has failed us and we aren't even willing to admit it so lets at least convert the bad into good via some kind of alchemy that falls outside systemic failures. it reminds me of 80 year old people who are working in super markets putting groceries in plastic shopping bags for you because otherwise they cannot survive on their meager social security benefits and who ignore this indignity, say they enjoy it but are really ignoring the fact that the system has failed them...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Kanker een kado? Ik vind het van weinig respect getuigen naar de mensen toe die deze ziekte is overkomen. Kanker is geen kado, het is een indringer in je leven die binnendringt op een moment dat je hem totaal niet verwacht en die de controle over je leven gaat beheersen. Je denkt elk moment van de dag aan hem je kunt niet om hem heen want je wordt gedurende de dag steeds aan hem herinnerd ook al probeer je hem te negeren. Je leven bestaat uit chemo en de bijwerkingen ervan, de extreme vermoeidheid en het niet meer zorgeloos kunnen zijn, niet meer durven vooruit plannen in de toekomst.
    Kanker een kado? Vertel dat eens aan mijn kinderen die kregen te horen dat hun vader dit kadootje had gekregen en die sinds die tijd ook niet meer zorgeloos kunnen genieten van hun leven omdat ze bang zijn hun vader te verliezen.
    Welke gek heeft deze slogan bedacht? Het is een klap in het gezicht van al die mensen die vechten voor hun leven en die hopen op dat ene wonder van genezing.

    BeantwoordenVerwijderen